عناصر آلیاژی به منظور افزایش مقاومت ، قابلیت نرمی شکافی، مقاومت به خوردگی و سایر خواص ویژه به فولادهای کربنی ساده افزوده می شوند.
با وجود اینکه افزودن چنین عناصری مثل کرم، نیکل، مولیبدن، مس و وانادیم خواص فولاد را به طور قابل ملاحظه ای تغییر می دهد، با این وجود مفاهیم اساسی متالورژیکی این فولادها همانند فولاد ساده ی کربنی می باشد.
با وجود اینکه پیشگرمایش تقریباً برای تمام جوشهای فولاد آلیاژی ضروری است ولی برای به تاخیر انداختن سرعت سرد شدن کافی نمیباشد، با این وجود از ترک خوردن حین جوشکاری جلوگیری میکند.