ساختمان های بلند مصرف کنندگان بزرگ انرژی هستند. آنها با توجه به مقیاس و هدف شان عناصر غالب در معماری شهری هستند و باید به طراحی سازگار با محیط زیست تمرکز کنند . بسیاری از معماران (همانند آقای کن یانگ) معتقدند، خطری که از جانب آسمان خراشها محیط زیست را تهدید میکند، به مراتب خطرناکتر از آلودگی هواست،آنها برای جلوگیری از این معضل معماری سبز را پیشنهاد می کنند.
کمبود جا و انفجار رشد جمعیت از مشکلاتی است که به عنوان تهدیدی جدی برای محیط زیست محسوب می شود. آسمان خراش و سایر ابر سازه هایی که به منظور ایجاد توازن بین رشد جمعیت و فضای مورد نیاز ساخته می شوند، در مراحل ساخت و پس از آن در زندگی روزمره، مقدار قابل توجهی انرژی مصرف کرده و باعث آلودگی محیط زیست و سرریز فاضلاب ها شده و در مجموع ساکنان خود را از نور و هوای طبیعی محروم می کنند.